“Taxeren is HETZELFDE als waarderen”
“Ja en nee. Op veel vlakken is sprake van een vergelijkbare aanpak. Maar in de details zitten de verschillen, en die zijn wel zo cruciaal, dat het toch weer een totaal andere tak van sport wordt.
Immers ik ga ervan uit dat we het bij taxeren hebben over vastgoed en bij waarderen over bedrijven. Het grote verschil is dat je bij taxeren uitgaat van een willekeurige derde, terwijl je bij een waardering te maken hebt met een specifiek omschreven opdrachtgever. Je onderzoekt dus hoeveel een onderneming waard is vanuit het belang van de opdrachtgever. Bij een taxatie van vastgoed abstraheer je die koper en ga je uit van een ‘gemiddelde koper’. Met de financieringsstructuur houd je ook geen rekening bij de taxatie. Je gaat er gewoon vanuit dat het geld beschikbaar is.
Een ander onderscheid is dat je bij het taxeren met veel meer formele regelgeving te maken hebt.
Na de vastgoedcrisis zijn we nogal krampachtig gaan beschrijven hoe een taxatie moet plaatsvinden. Als je referenties afwijken, moet je dat heel goed verantwoorden.
Ik verwacht dat er ook op het gebied van business valuation meer regelgeving komt. Verder is er een tendens in vastgoedland om meer gebruik te maken van waarderingsmethodieken. Hieruit volgt dat Taxateurs steeds vaker kiezen voor een DCF-achtige benadering, met vergelijkbare formules en systematieken. Daarbij wordt inzichtelijk gemaakt hoe de waarde van een object is opgebouwd en wordt ook meer naar de toekomst gekeken, in plaats van naar vergelijkbare transacties in het verleden. Waarderen en taxeren komen kortom steeds dichter bij elkaar te liggen.”
Johan Gielen
eigenaar van Waarde & Vast
Bron: van Waarde juni 2018
